Daughters of Darkness, geregisseerd door Harry Kümel, is een cultklassieker die zich grotendeels afspeelt in Oostende, een sfeervolle en betekenisvolle setting voor het verhaal. In aanwezigheid van Harry Kümel.

tickets

DAUGHTERS OF DARKNESS
HARRY KÜMEL — BE/FR/DE, 1971 – video – 100’

06/12 20:00 KAAP Oostende

Daughters of Darkness volgt het pasgetrouwde stel Stefan en Valerie, die in een hotel aan zee (Thermae Palace) de mysterieuze gravin Elizabeth Bathory (vertolkt door Delphine Seyrig) en haar gezelschapsdame Ilona ontmoeten. De gotische architectuur van de Koninklijke Gaanderijen van Oostende en het desolate uitzicht over zee geven de film een surrealistische, dromerige kwaliteit die de thema’s van verleiding, macht en bovennatuurlijke intriges versterkt.

Kümels keuze voor Oostende is doelbewust en weerspiegelt zijn fascinatie voor zowel surrealisme als expressionisme, wat de visuele stijl van de film sterk beïnvloedt. Het personage van Seyrig – een verfijnde, tijdloze vampier geïnspireerd door de beruchte Elizabeth Bathory – gebruikt deze locatie om het jonge stel te manipuleren en te verleiden, en zo in haar duistere wereld te trekken. Het contrast tussen het winterse landschap van Oostende en het intense psychoseksuele drama tussen de personages versterkt de dreigende sfeer en spanning, waardoor Oostende bijna als een personage op zichzelf tot leven komt.

Critici hebben de esthetische elegantie en de surrealistische, dromerige kwaliteit van de film geroemd, wat Daughters of Darkness doet uitstijgen boven de traditionele horror en een plek geeft binnen de art cinema. Dit wordt verder versterkt door de decadente hotelsfeer en de beklemmende muziek, die bijdragen aan de sinistere, erotische atmosfeer waarin Bathory het stel langzaam verstrikt in haar web van manipulatie en verlangen.

Voor het eerst wordt de recent uitgevoerde 4K-restauratie van Daughters of Darkness vertoond in Oostende. In aanwezigheid van Harry Kümel.

tickets

STEUN — We werken vooralsnog zonder subsidies, uw steun is bijgevolg meer dan welkom en brengt letterlijk licht op het scherm:

BE80 7340 4532 5277     BICKREDBEBB

Met vermelding ‘gift’.

Giften vanaf €40 zijn fiscaal aftrekbaar.
Een gift van €100 zal je slechts €55 kosten.

Artistieke coördinatie: Anouk De Clercq, Godart Bakkers
Algemene coördinatie: Ditte Claus
Artistiek team: Eric de Kuyper, Xavier Garcia Bardon
Productioneel team: Bob Mees, Jef Declercq, Johan Opstaele, Noah Heylen
Communicatie: Cynthia Vandenbruaene
Grafisch ontwerp: Michaël Bussaer. Webdesign: Dominique Callewaert.

Met de steun van Auguste Orts, CINEMATEK, KAAP, KASK School of Arts Gent, Onderzoeksfonds Universiteit Gent, Vlaams Audiovisueel Fonds.

Wie vandaag in Oostende wandelt, wordt geconfronteerd met een fantastisch eclecticisme: een brutale grijze appartementsblok bestaat er naast het glorieuze Thermae Palace. Het machtige, haast stalinistische gebouw van De Grote Post domineert de Hendrik Serruyslaan. Een voormalig warenhuis herbergt een museum voor hedendaagse kunst. Belle-époque huizen verschuilen zich in de stille maar statige straten.

In 2017 valt kunstenaar Anouk De Clercq één leegte op. Die glorieuze filmcultuur van Henri Storck, James Ensor of Raoul Servais, is uit het straatbeeld verdwenen. Met de sluiting van cinema Rialto verdween ook de laatste onafhankelijke filmzaal uit het Oostendse cinema-circuit. Tegen zo’n buitengewoon decor, met de zee als groot projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen, is dat zonde.

En dus rijpt het idee Monokino: één zaal, getekend door een al even fantastisch eclecticisme, waar de cinema terug zichzelf kan zijn. Eén zaal, waar lange en korte films, filmklassiekers, auteursfilms, videokunst, experimentele films, animatie of het werk van jonge makers een plek kunnen vinden. Monokino toont, bevraagt, reageert, gaat in gesprek, nodigt uit, verwelkomt, plaatst in perspectief. Monokino is een plek van, door en voor Oostendenaren, voor professionelen en liefhebbers, voor jong en oud, voor van hier en van daar.

De films die Monokino wil tonen, leven niet enkel op het projectievlak. Ze verspreiden zich ook tussen bewoners, toeschouwers, makers. In die zin is Monokino ook ‘Kopfkino’: een mentale bioscoop, waar beelden de kans krijgen zich uit te leven en te vermenigvuldigen.

Zo zwerft Monokino nomadisch door die eclectische straten van Oostende, en nestelt zich in de hoofden en harten van de Oostendenaren. Weldra meert ze voorgoed aan.

Monokino wil cinema de 21ste eeuw indrijven en de avontuurlijke kant van film belichten. Terwijl we ijveren voor een vaste stek als ankerplaats voor cinefielen uit Oostende en daarbuiten, opereert Monokino als een nomadisch filmplatform.

De zee vormt Monokino’s favoriete projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen. In afwachting van onze volgende vertoning, verzamelden we alvast een lijst van films waarin de zee een hoofd- of bijrol speelt. Denk je zelf nog aan een film die er nog niet tussen staat? We horen het graag via info@monokino.org.

{{ film.title }}
{{ film.director }} — {{ film.year }}