In Ganga volgt schilder-filmmaker Velu Viswanadhan de heilige rivier van haar monding tot aan haar bron in de Himalaya, waarbij hij dagelijkse taferelen, mythe en poëzie verweeft tot een vloeiende, filmische reis.
GANGA (WATER)
VELU VISWANADHAN — IN, 1985 – 16MM – 153’
“A flowing cinematic journey”
Arindam Sen
| 05/12 | 20:00 | Projectvierennegentig | Oostende |
Tussen 1976 en 2002 maakte de in Parijs werkende schilder Velu Viswanadhan een reeks van vijf films in India over de elementen die volgens de oude Veda’s de bouwstenen van het universum vormen: Aarde, Water, Vuur, Lucht en Ether. Ganga (Water) is het tweede deel van deze cyclus. Voor de film reisde Viswanadhan stroomopwaarts langs de Ganges: van Sagar Island in Bengalen, waar de rivier uitmondt in de Golf van Bengalen, tot aan de bron in de Himalaya.
De film is een zintuiglijke ontdekkingstocht langs de oevers van de Ganges, de levensader van het Indiase subcontinent. Onderweg zien we fragmenten van het dagelijks leven: religieuze rituelen, vissers aan het werk, ambachten, architectuur. Er is geen lineair verhaal, maar een opeenvolging van beelden die het alledaagse een poëtische kracht geven.
De soundtrack – met chanting, zang en veldopnames – verdiept de ervaring en verbindt beeld en geluid tot een levendige stroom. Zo ontstaat een film die geschiedenis, mythen en poëzie oproept en tegelijk het voortdurend veranderlijke leven langs de rivier tastbaar maakt.
Viswanadhan groeide op in de jaren 1940 in Kerala, in een familie van Visvakarmas – ‘architecten van de wereld’ volgens de hindoeïstische mythologie – die pottenbakkers, smeden en beeldhouwers waren. Tussen 1976 en 2002 maakte hij in India een reeks van vijf films over de elementen die volgens de oude Veda’s de materiële basis van het universum vormen: Aarde, Water, Vuur, Lucht en Ether.
In deze films komen zijn scherpe maar discrete observaties van religieuze rituelen en handwerk samen met een schilderachtige fascinatie voor landschappen, en ontstaan poëtische portretten van het alledaagse leven.
(Arindam Sen)
~ ~ ~
Met de steun van Vlaams Audiovisueel Fonds en KAAP.
Een programma voorgesteld door Arindam Sen.
STEUN — We werken vooralsnog zonder subsidies, uw steun is bijgevolg meer dan welkom en brengt letterlijk licht op het scherm:
BE80 7340 4532 5277 BIC: KREDBEBB
Met vermelding ‘gift’.
Giften vanaf €40 zijn fiscaal aftrekbaar.
Een gift van €100 zal je slechts €55 kosten.
Artistieke coördinatie: Anouk De Clercq, Godart Bakkers
Algemene coördinatie: Ditte Claus
Artistiek team: Eric de Kuyper, Xavier Garcia Bardon
Productioneel team: Bob Mees, Jef Declercq, Johan Opstaele, Noah Heylen
Communicatie: Cynthia Vandenbruaene
Grafisch ontwerp: Michaël Bussaer. Webdesign: Dominique Callewaert.
Met de steun van Auguste Orts, CINEMATEK, KAAP, KASK School of Arts Gent, Onderzoeksfonds Universiteit Gent, Vlaams Audiovisueel Fonds.
Wie vandaag in Oostende wandelt, wordt geconfronteerd met een fantastisch eclecticisme: een brutale grijze appartementsblok bestaat er naast het glorieuze Thermae Palace. Het machtige, haast stalinistische gebouw van De Grote Post domineert de Hendrik Serruyslaan. Een voormalig warenhuis herbergt een museum voor hedendaagse kunst. Belle-époque huizen verschuilen zich in de stille maar statige straten.
In 2017 valt kunstenaar Anouk De Clercq één leegte op. Die glorieuze filmcultuur van Henri Storck, James Ensor of Raoul Servais, is uit het straatbeeld verdwenen. Met de sluiting van cinema Rialto verdween ook de laatste onafhankelijke filmzaal uit het Oostendse cinema-circuit. Tegen zo’n buitengewoon decor, met de zee als groot projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen, is dat zonde.
En dus rijpt het idee Monokino: één zaal, getekend door een al even fantastisch eclecticisme, waar de cinema terug zichzelf kan zijn. Eén zaal, waar lange en korte films, filmklassiekers, auteursfilms, videokunst, experimentele films, animatie of het werk van jonge makers een plek kunnen vinden. Monokino toont, bevraagt, reageert, gaat in gesprek, nodigt uit, verwelkomt, plaatst in perspectief. Monokino is een plek van, door en voor Oostendenaren, voor professionelen en liefhebbers, voor jong en oud, voor van hier en van daar.
De films die Monokino wil tonen, leven niet enkel op het projectievlak. Ze verspreiden zich ook tussen bewoners, toeschouwers, makers. In die zin is Monokino ook ‘Kopfkino’: een mentale bioscoop, waar beelden de kans krijgen zich uit te leven en te vermenigvuldigen.
Zo zwerft Monokino nomadisch door die eclectische straten van Oostende, en nestelt zich in de hoofden en harten van de Oostendenaren. Weldra meert ze voorgoed aan.
Monokino wil cinema de 21ste eeuw indrijven en de avontuurlijke kant van film belichten. Terwijl we ijveren voor een vaste stek als ankerplaats voor cinefielen uit Oostende en daarbuiten, opereert Monokino als een nomadisch filmplatform.
De zee vormt Monokino’s favoriete projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen. In afwachting van onze volgende vertoning, verzamelden we alvast een lijst van films waarin de zee een hoofd- of bijrol speelt. Denk je zelf nog aan een film die er nog niet tussen staat? We horen het graag via info@monokino.org.
{{ film.title }}
{{ film.director }} — {{ film.year }}