Shhh neemt de kracht en poëzie van stille film als uitgangspunt voor screenings, performances en een tentoonstelling.
Shhh houdt van film in de breedste zin van het woord.
GARY BEYDLER, YAMAZAKI HIROSHI, SOIT
Duur 46’
VISION TAKE 1 – YAMAZAKI HIROSHI – JP, 1973 – 8mm to digital – 3’46’’
HAND HELD DAY – GARY BEYDLER – USA, 1974 – 16mm – 6’
PASADENA FREEWAY STILLS – GARY BEYDLER – USA, 1974 – 16mm – 6’
SOIT – JOYCE LAINÉ – FR, 2022 – live 2 × 16mm projection – 30’
LIVE SOUNDTRACK: PAVEL VIRY
JOSÉ LEITÃO DE BARROS + CESAR DE SUTTER-PINOY
Duur 94’
MARIA DO MAR – PT, 1930 – 35mm to digital – 94’
LIVE SOUNDTRACK: CESAR DE SUTTER-PINOY (PEENOISE)
EVA CLAUS
Duur 43’
IVOM – EVA CLAUS – BE, 2018 – 16mm – 2’
RADSPIRALE – EVA CLAUS – BE, 2017 – 16mm – 3’
A STUDY IN CHOREOGRAPHY FOR CAMERA – MAYA DEREN – USA, 1945 – 16mm – 3’
TIRANA – EVA CLAUS – BE, 2019 – 16mm – 3’
APPLAUSE – EVA CLAUS – BE, 2017 – 16mm – 13’’
GO! GO! GO! – MARIE MENKEN – USA, 1962 – 1964 – 16mm – 12’
2HHEIM – EVA CLAUS – BE, 2018 – 16mm – 2’
ALL THINGS RUN – MIERIËN COPPENS – BE, 2018 – 16mm – 2’
REPORTING THE WEATHER – EVA CLAUS – BE, 2016 – Super 8 & 16mm blowup – 2’
FIRST WEEKS – ROBERT BEAVERS – DE/USA, 2014 – 16mm – 4’
POLLUX – EVA CLAUS – BE, 2015 – 8mm – 3’
UNTITLED – EWELINA ROSINSKA & NUNO BARROSO – DE, 2022 – 16mm – 3’
RUSSELL – EVA CLAUS – BE, 2018 – 16mm – 3’
DORE O.
Duur 78’
ALASKA – DE, 1968 – 16mm to digital – 18’
KASKARA – DE, 1974 – 16mm to digital – 21’
FROZEN FLASHES – DE, 1977 – 16mm to digital – 29’
STERN DES MELIÉS – DE, 1982 – 16mm – 11’
Frédéric Pardo + TG GONDARD
Duur 40’
HOME MOVIE AUTOUR DU LIT DE LA VIERGE DE PHILIPPE GARREL – FR, 1968 – 40’
LIVE SOUNDTRACK: TG GONDARD
LEGOWELT
Duur 70’
AMBIENT TRIP COMMANDER – DANNY WOLVERS – NL, 2022 – digital – 70’
LIVE SOUNDTRACK: LEGOWELT
HENRI STORCK
Duur 46’
OP DE BOORDEN VAN DE CAMERA – HENRI STORCK – BE, 1930 – 35mm – 12’
GESCHIEDENIS VAN DE ONBEKENDE SOLDAAT – HENRI STORCK – BE, 1932 – 35mm – 12’
IM SCHATTEN DER MASCHINE – ALBRECHT VIKTOR BLUM & LEO LANIA – DE, 1928 – 35mm – 22’
ESFIR SHUB + SEITAN SARDINE
Duur 101’
THE FALL OF THE ROMANOV DYNASTY – USSR, 1927 – 35mm – 101’
LIVE SOUNDTRACK: SEITAN SARDINE
Tentoonstelling
09/09 — 17:00-20:00 | |
10/09 — 10:00-18:00 | |
11/09 — 10:00-17:00 | |
09/09 – 19:00, 11/09 – 12:00 PERFORMANCE ERIC KINNY | |
DOMINIQUE GOBLET ERIC DE KUYPER ERIC KINNY EVA CLAUS KATJA MATER LILI DUJOURIE VINCENT LEROI |
in OHK |
Film + Performance + Muziek
09/09 | ||
20:00 | GARY BEYDLER, YAMAZAKI HIROSHI SOIT: JOYCE LAINÉ & PAVEL VIRY |
in KleinVerhaal |
21:30 | JOSÉ LEITÂO DE BARROS, Maria do Mar Live muziek: CESAR DE SUTTER-PINOY (PEENOISE) |
in KleinVerhaal |
10/09 | ||
14:00 | EVA CLAUS | |
16:00 | DORE O. | in De Grote Post |
20:00 | KATJA MATER TG GONDARD LEGOWELT UNI SON & JASPER VANHAUWAERT CLUB MAYZ |
in Elysee |
11/09 | ||
13:00 | HENRI STORCK ALBRECHT VIKTOR BLUM & LEO LANIA, Im Schatten der Maschine |
|
14:30 | ESFIR SHUB, The Fall of the Romanov Dynasty Live muziek: SEITAN SARDINE |
in KleinVerhaal |
Het idee om Monokino op te starten werd in 2017 geboren uit de dringende behoefte van enkele filmliefhebbers om het opvallende gebrek aan filmzalen in de stad Oostende te compenseren. Dat was de context waarin enkele maanden later, in maart 2018, de eerste voorstelling van Monokino plaatsvond: een stad waar sinds 2012 alle onafhankelijke bioscopen waren verdwenen, en waar één enkele multiplex bioscoop de hedendaagse filmcultuur vertegenwoordigde – in Oostende, en de hele Belgische kust. In 2022 lijkt de situatie vrijwel onveranderd, oppervlakkig althans.
Toch, als we even terugkijken in de tijd, 100 jaar geleden, was Oostende een van de hotste plekken van cinefilie in het hele land. Er waren een dozijn bioscopen actief toen filmmaker Henri Storck in 1928 de Club du Cinéma d’Ostende oprichtte om iedereen in de stad de kans te geven avant-garde films te zien van Duitse expressionisten, Franse surrealisten, de Rus Sergei M. Eisenstein, en de Amerikaanse documentarist Robert J. Flaherty. Ondersteund door de schilders James Ensor, Constant Permeke en Léon Spilliaert, trokken hun vertoningen talrijke kijkers. Wat zouden zij denken van de huidige situatie?
Monokino werd opgericht om verschillende standpunten een stem te geven – en een scherm. Om ruimte te scheppen voor multipliciteit, diversiteit, complexiteit, inclusiviteit. Met de steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds, de Vlaamse Gemeenschap, en binnenkort, hopen we, met de steun van de stad Oostende, wil Monokino een plaats zijn waar de werken van gisteren, vandaag en morgen gedeeld en besproken worden door een veelzijdig publiek, een gastvrije plaats waar het nieuwe en het oude, het hier en het daar, naast elkaar kunnen bestaan en met elkaar in gesprek kunnen gaan.
Toch heeft Monokino geen vaste locatie. Als nomadisch filmplatform proberen we de stad te herontdekken, mooie en/of verwaarloosde plekken te vinden en werken we samen met verschillende partners om de verschillende vormen van bewegend beeld te vieren: lange en korte films, klassiekers, auteurscinema, videokunst, experimentele films, animatie…
Deze editie van SHHH brengt werken samen van ondermeer Dore O, Robert Beavers, Gary Beydler, Eva Claus, Maya Deren, Lili Dujourie, Dominique Goblet, TG Gondard, Yamazaki Hiroshi, Eric Kinny, Vincent Leroi, Katja Mater, Mieriën Coppens, Marie Menken, Ewelina Rosinska, Frédéric Pardo, Esfir Shub, Henri Storck, Joyce Lainé en Pavel Viry. Met hen, en met u, willen wij samen een frisse en dynamische kijk op film koesteren.
Vandaag denken we meer dan ooit dat de stad Oostende nood heeft aan dergelijke plaatsen, dergelijke momenten, dergelijke kansen. Wij geloven in de transformerende kracht van film – als kunstvorm en als een moment dat samen gedeeld wordt door een gemeenschap die samenkomt in een fysieke ruimte. Laten we samen films kijken, ontdekken, experimenteren, uitwisselen, discussiëren. Welkom bij SHHH.
Voor de vierde editie kijkt het festival naar het verleden, het heden en de toekomst van stille beelden met speciale aandacht voor de raakvlakken tussen film, beeldende kunst en muziek, ‘diy’ animatie, politieke found footage uit de jaren ’30, para-cinematische speculaties… En natuurlijk, zoals altijd: de zee, op het scherm en op locatie.
Shhh wordt dit jaar georganiseerd door Monokino in samenwerking met CINEA, OHK, KleinVerhaal, Pleasure Island en Universiteit Antwerpen.
Met de steun van Vlaamse Gemeenschap en Vlaams Audiovisueel Fonds.
Communicatie: Emma Poorters. Met dank aan alle kunstenaars, de vrijwilligers en alle medewerkers.
STEUN — We werken vooralsnog zonder subsidies, uw steun is bijgevolg meer dan welkom en brengt letterlijk licht op het scherm:
BE80 7340 4532 5277 BIC: KREDBEBB
Met vermelding ‘gift’.
Giften vanaf €40 zijn fiscaal aftrekbaar.
Een gift van €100 zal je slechts €55 kosten.
Artistieke coördinatie: Anouk De Clercq, Godart Bakkers
Algemene coördinatie: Ditte Claus
Artistiek team: Eric de Kuyper, Xavier Garcia Bardon
Productioneel team: Bob Mees, Jef Declercq, Johan Opstaele, Noah Heylen
Communicatie: Cynthia Vandenbruaene
Grafisch ontwerp: Michaël Bussaer. Webdesign: Dominique Callewaert.
Met de steun van Auguste Orts, CINEMATEK, KAAP, KASK School of Arts Gent, Onderzoeksfonds Universiteit Gent, Vlaams Audiovisueel Fonds.
Wie vandaag in Oostende wandelt, wordt geconfronteerd met een fantastisch eclecticisme: een brutale grijze appartementsblok bestaat er naast het glorieuze Thermae Palace. Het machtige, haast stalinistische gebouw van De Grote Post domineert de Hendrik Serruyslaan. Een voormalig warenhuis herbergt een museum voor hedendaagse kunst. Belle-époque huizen verschuilen zich in de stille maar statige straten.
In 2017 valt kunstenaar Anouk De Clercq één leegte op. Die glorieuze filmcultuur van Henri Storck, James Ensor of Raoul Servais, is uit het straatbeeld verdwenen. Met de sluiting van cinema Rialto verdween ook de laatste onafhankelijke filmzaal uit het Oostendse cinema-circuit. Tegen zo’n buitengewoon decor, met de zee als groot projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen, is dat zonde.
En dus rijpt het idee Monokino: één zaal, getekend door een al even fantastisch eclecticisme, waar de cinema terug zichzelf kan zijn. Eén zaal, waar lange en korte films, filmklassiekers, auteursfilms, videokunst, experimentele films, animatie of het werk van jonge makers een plek kunnen vinden. Monokino toont, bevraagt, reageert, gaat in gesprek, nodigt uit, verwelkomt, plaatst in perspectief. Monokino is een plek van, door en voor Oostendenaren, voor professionelen en liefhebbers, voor jong en oud, voor van hier en van daar.
De films die Monokino wil tonen, leven niet enkel op het projectievlak. Ze verspreiden zich ook tussen bewoners, toeschouwers, makers. In die zin is Monokino ook ‘Kopfkino’: een mentale bioscoop, waar beelden de kans krijgen zich uit te leven en te vermenigvuldigen.
Zo zwerft Monokino nomadisch door die eclectische straten van Oostende, en nestelt zich in de hoofden en harten van de Oostendenaren. Weldra meert ze voorgoed aan.
Monokino wil cinema de 21ste eeuw indrijven en de avontuurlijke kant van film belichten. Terwijl we ijveren voor een vaste stek als ankerplaats voor cinefielen uit Oostende en daarbuiten, opereert Monokino als een nomadisch filmplatform.
De zee vormt Monokino’s favoriete projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen. In afwachting van onze volgende vertoning, verzamelden we alvast een lijst van films waarin de zee een hoofd- of bijrol speelt. Denk je zelf nog aan een film die er nog niet tussen staat? We horen het graag via info@monokino.org.
{{ film.title }}
{{ film.director }} — {{ film.year }}