Een filmische verkenning van de zee en de kust, een reis die ons meeneemt naar de diepten van de oceaan en van cinema. Een filmprogramma samengesteld en ingeleid door Erika Balsom.
MOON’S POOL
GUNVOR NELSON — SE/US, 1973 – 16MM on digital – 15’
EVENTIDE
SHARON LOCKHART – US/SE, 2022 – digital – 35’
| 27/10 | 20:00 | KAAP | Oostende |
De start van Monokino in 2018 liep gelijk met de publicatie van An Oceanic Feeling: Cinema and the Sea van Erika Balsom. Dit boek, een onderzoek naar de rol van de zee in films van verschillende genres, was voor Monokino een belangrijke inspiratiebron. Het is dan ook met groot plezier dat we Erika Balsom uitnodigen een programma samen te stellen, waarbij we het vasteland verlaten en ons onderdompelen in een vloeibare stroom van golvende beelden.
Een Zweedse vrouw in Amerika, een Amerikaanse vrouw in Zweden. Twee heel verschillende films die bijna vijftig jaar na elkaar zijn gemaakt en die allebei de choreografie van lichamen in relatie tot water en de nachtelijke hemel onderzoeken.
Gunvor Nelson’s Moon’s Pool is een caleidoscopische film die psychische en lichamelijke onbegrensdheid oproept waarbij de filmmaker haar lichaam filmend onderdompelt in water. Nelson lost de duidelijke omlijningen van het beeld op in diepblauwe golven die glinsteren en stromen met een intieme intensiteit. Moon’s Pool duikt in een vloeibare en uitgestrekte wereld en toont verwantschappen tussen seksualiteit, water en de kosmos.
Eventide van Sharon Lockhart is een 30 minuten durende opname van de Gotlandse kust in de schemering. Terwijl het licht vervaagt in een inktzwarte duisternis, blijft de camera met een onwrikbare blik staan tot een vrouw verschijnt met een zaklamp in haar hand. Ze wordt vergezeld door vijf anderen. Wat zoeken ze? Meteoren vallen uit de hemel boven hen. Lockharts bedrieglijk eenvoudige film is een pleidooi voor zorgvuldig kijken, een afrekening met wat niet gezien kan worden en een verhaal over verdriet – ergens tussen het gewone en het wonderbaarlijke in.
~ ~ ~
Met de steun van het Vlaams Audiovisueel Fonds en de stad Oostende.
In samenwerking met Beursschouwburg.
Met dank aan Galerie neugerriemschneider, Galerie Jan Mot.
Tickets zijn €10 of €7 met korting en in voorverkoop via Uit in Oostende of de avond zelf verkrijgbaar aan de kassa. Voor meer informatie kan u ons contacteren via info@monokino.org.
STEUN — We werken vooralsnog zonder subsidies, uw steun is bijgevolg meer dan welkom en brengt letterlijk licht op het scherm:
BE80 7340 4532 5277 BIC: KREDBEBB
Met vermelding ‘gift’.
Giften vanaf €40 zijn fiscaal aftrekbaar.
Een gift van €100 zal je slechts €55 kosten.
Artistieke coördinatie: Anouk De Clercq, Godart Bakkers
Algemene coördinatie: Ditte Claus
Artistiek team: Eric de Kuyper, Xavier Garcia Bardon
Productioneel team: Bob Mees, Jef Declercq, Johan Opstaele, Noah Heylen
Communicatie: Cynthia Vandenbruaene
Grafisch ontwerp: Michaël Bussaer. Webdesign: Dominique Callewaert.
Met de steun van Auguste Orts, CINEMATEK, KAAP, KASK School of Arts Gent, Onderzoeksfonds Universiteit Gent, Vlaams Audiovisueel Fonds.
Wie vandaag in Oostende wandelt, wordt geconfronteerd met een fantastisch eclecticisme: een brutale grijze appartementsblok bestaat er naast het glorieuze Thermae Palace. Het machtige, haast stalinistische gebouw van De Grote Post domineert de Hendrik Serruyslaan. Een voormalig warenhuis herbergt een museum voor hedendaagse kunst. Belle-époque huizen verschuilen zich in de stille maar statige straten.
In 2017 valt kunstenaar Anouk De Clercq één leegte op. Die glorieuze filmcultuur van Henri Storck, James Ensor of Raoul Servais, is uit het straatbeeld verdwenen. Met de sluiting van cinema Rialto verdween ook de laatste onafhankelijke filmzaal uit het Oostendse cinema-circuit. Tegen zo’n buitengewoon decor, met de zee als groot projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen, is dat zonde.
En dus rijpt het idee Monokino: één zaal, getekend door een al even fantastisch eclecticisme, waar de cinema terug zichzelf kan zijn. Eén zaal, waar lange en korte films, filmklassiekers, auteursfilms, videokunst, experimentele films, animatie of het werk van jonge makers een plek kunnen vinden. Monokino toont, bevraagt, reageert, gaat in gesprek, nodigt uit, verwelkomt, plaatst in perspectief. Monokino is een plek van, door en voor Oostendenaren, voor professionelen en liefhebbers, voor jong en oud, voor van hier en van daar.
De films die Monokino wil tonen, leven niet enkel op het projectievlak. Ze verspreiden zich ook tussen bewoners, toeschouwers, makers. In die zin is Monokino ook ‘Kopfkino’: een mentale bioscoop, waar beelden de kans krijgen zich uit te leven en te vermenigvuldigen.
Zo zwerft Monokino nomadisch door die eclectische straten van Oostende, en nestelt zich in de hoofden en harten van de Oostendenaren. Weldra meert ze voorgoed aan.
Monokino wil cinema de 21ste eeuw indrijven en de avontuurlijke kant van film belichten. Terwijl we ijveren voor een vaste stek als ankerplaats voor cinefielen uit Oostende en daarbuiten, opereert Monokino als een nomadisch filmplatform.
De zee vormt Monokino’s favoriete projectievlak voor beelden, verhalen en geschiedenissen. In afwachting van onze volgende vertoning, verzamelden we alvast een lijst van films waarin de zee een hoofd- of bijrol speelt. Denk je zelf nog aan een film die er nog niet tussen staat? We horen het graag via info@monokino.org.
{{ film.title }}
{{ film.director }} — {{ film.year }}